Geen straf vernielers Meisje met de parel, wegens vrees voor 'chilling effect'

Schitterende timing van het Gerechtshof in Den Haag: drie dagen nadat in Engeland een onwelgevallig kunstwerk compleet werd gesloopt, deed het uitspraak in de zaak tegen de Belgen die tomatenpuree op het glas op het Meisje met de parel van Vermeer hebben gesmeerd. Een daad, zo schokkend dat ze er bij NU.nl niet over durfden te berichten. Maar de activisten krijgen vandaag dus steun uit onverdachte onverwachte hoek. Het Hof heeft namelijk geoordeeld dat het weliswaar strafbaar is om kunst te vernielen, maar dat de daders geen straf krijgen omdat (wij verzinnen dit niet, het staat nota bene in het persbericht) "het strafrechtelijk ingrijpen niet zó ingrijpend mag zijn dat het een ontmoedigende werking (‘chilling effect’) heeft op mensen die van hun recht op vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vreedzame vergadering gebruik willen maken in het kader van een protestactie." 

Dit is goed hoor. In een land waar het chilling effect op de VvMU zo onbelangrijk is dat een rechter doodleuk wekenlang een serieuze journalistieke publicatie kan verbieden, is de vrijheid van meningsuiting opeens in het geding bij *checks notes* kunst mollen. Want andere mensen die ook van plan zijn om kunstwerken te vernielen om aandacht te trekken voor hun mening over de hypotheekrenteaftrek, box 3, Sjoerd van Ramshorst bij Met Het Mes Op Tafel, een column in de Flair, etc. etc. (okee wie houden we voor de gek: Palestina, natuurlijk) zouden anders wel eens ontmoedigd kunnen raken.

Ja ho wacht. Wij dachten dat het strafrecht daar een beetje voor bedoeld was: om mensen die shit doen die we niet wenselijk (oftewel: strafbaar) achten wel drie keer te laten nadenken voordat ze iets soortgelijks flikken. En inderdaad, het meisje met de parel kwam er ongeschonden vanaf. Maar aandacht trekken door zooi, die niet op een schilderij hoort, op een schilderij te gooien gaat een keer fout (zie dus: Engeland). En dan staan alle advocaten met deze uitspraak in hun hand te zwaaien dat kunst vernielen vrijheid van meningsuiting is. En dat de straf maar lekker laag moet blijven, uit angst voor het 'chilling effect'. Helemaal niet chill eigenlijk.
UITSPRAKEN: Hier, hier en hier

Koud kunstje

Zes dagen geleden zat Wouter Mouton (45) nog vast aan een schilderwerkje in het Mauritshuis en vandaag zat hij aan het verdachtenbankje in de rechtszaal in Den Haag geplakt. Het gespreksonderwerp was de actie waar heel Nederland schande over sprak, behalve het NRC: die vindt het dikke prima dat kwetsbare parelmeisjes worden misbruikt voor een snelle aandachtswip. Onze demonstratieBelg kwam op 27 oktober met de auto (!) naar Den Haag om zijn kale kop vast te lijmen aan een kunstwerk. Een actie van een depressieve Greta-dweper die eigenhandig concludeerde dat het risico op beschadiging van het schilderij opwoog tegen het ultieme doel: het sussen van het eigen geweten. Volkomen onaanvaardbaar, vindt een groot deel van Nederland en in dit geval ook het Openbaar Ministerie die vier maanden cel eiste, waarvan twee voorwaardelijk. En zowaar vandaag een rechter die het daar grotendeels mee eens is en de dramaqueen veroordeelt tot twee maanden cel, waarvan één maand voorwaardelijk. Pareldragende meisjes zijn voor even een stukje veiliger in dit land. 
UPDATE: Wouter 'ik aanvaard elke sanctie' Mouton gaat in hoger beroep.

Nu.nl is een krant uit 2000 geworden, gedrukt met de onzichtbare inkt van Rob Wijnberg

Het is weer zondag en dan gaat de kapelaan van voormalige nieuwswebsite Nu punt en el altijd bij zichzelf te biecht. Ditmaal gaat de zelfkastijding niet over “waarom we wit zeggen in plaats van blank” of “waarom je geen kritiek op klimaatbeleid mag hebben in de comments op NuJij”, maar waarom de nieuwswebsite de nieuwswaardige beelden van het nieuws dat het Meisje met de Parel getroffen werd door vandalisme niet plaatste. Nou, dan komt er een heel doodsreutelend oudmediaal boomerverhaal over “context” en “kopieergedrag” en dat Nu.nl zelf klimaatsverslaggevers in dienst heeft zodat ze geen beelden van andere activisten hoeven te plaatsen. Ze willen bij Nu.nl niet dat ánderen bepalen wat nieuws is, terwijl dat enerzijds de essentie van nieuws is (namelijk: Nu.nl dicteert niet wat er in de wereld gebeurt) en anderzijds een bekentenis dat Nu.nl wil bepalen wat de lezer voorgeschoteld krijgt (een beetje zoals Hans Nijenhuis ooit trots verkondigde dat ie tegen Rutte had gezegd dat ze ook Wilders premier konden maken toen Rutte niet deed wat AD wilde). 

Tot slot is het heerlijke schijnheiligheid voor de zondagmorgen, want de Nederlandse MSM hangen aan elkaar van persberichten, politieke agendajournalistiek en 1 op 1 doorgeplaatste rapporten en “onderzoeken” die gemaakt of gefinancierd worden door Vluchtelingenwerk, Amnesty of Greenpeace, of betaald zijn door de Postcodeloterij, en waarin de meest alarmistische eenzijdigheden onweersproken worden opgedreund. Maar een door toevallige passanten gefilmde actie van een stel activistische nietsnutten met lijm, steenkolenengels en een warrig verhaal over het einde van de mensheid, moet bij de parel van de digitale printjournalistiek ineens langs de morele meetlat van de Code van Bordeaux, een aanstootmeting en een diep gevoeld verantwoordelijkheidsgevoel over hun angst dat Nu.nl-lezers zich massaal overal aan vast gaan lijmen zodra ze een videootje van een paar clowns met een lijmstift bij een schilderij zien. Kapelaan Hoekman van DPG zit kortom weer eens héérlijk in een vlek te wrijven, en ditmaal is het een lijmvlek dus het laat ook nog eens heel lastig los. Tot zover onze eigen preek, iemand nog een hostie?